Biała Podlaska / Stary Sławacinek / Nowy Sławacinek / Styrzyniec / Nowy Sławacinek / Porosiuki / las / Biała Podlaska


Stan powodziowy w okolicach wsi Porosiuki

Rzeka Krzna wylała z koryta

Biała Podlaska / Czosnówka / Dokudów Drugi / Dokudów Pierwszy / Ortel Książęcy Pierwszy / Ortel Królewski Pierwszy / Ortel Królewski Drugi / Studzianka / Łomazy / Bielany / Dubów / Wola Dubowska / Biała Podlaska



Dokudów Pierwszy Drewniana XIX-wieczna chata kryta strzechą; Kościół p.w. św. Paraskewii (Paraskedy) to dawna cerkiew neounicka postawiona w latach 1928-1932 (od 1947 kościół). Ikonostas przeniesiony do cerkwi prawosławnej w Terespolu. Nietypowa patronka kościoła jest dziś jedyną pamiątką po dawnych unickich mieszkańcach wsi. Dawniej było to miasto lokowane w 1503 przez Lwa Bohowityna za zgodą króla Aleksandra Jagiellończyka, początkowo jako Lewkowo (Dokudowo) na prawie magdeburskim. Utraciło prawa miejskie na początku XX wieku. W roku 1915 spalone przez wojska rosyjskie.
Ortel Królewski Drugi Najpiękniejszy kościół drewniany Południowego Podlasia. Zbudowany w 1706 roku jako cerkiew unicka p.w. św. Dawida i Romana obecnie kościół parafialny p.w. Matki Bożej Różańcowej.
Łomazy Kościół p.w. Świętych Apostołów Piotra i Pawła z 1907 roku.


Pola w okolicy Dokudowa

Drewniana XIX-wieczna chata w Dokudowie Pierwszym - podobno zalążek skansenu

Budowa stojąca w miejscu od lat

Dokudów. Tu istniała kiedyś miejscowość Lewkowo, doszczętnie zniszczona 1915 roku

Widok z mostu w Ortelu Królewskim Pierwszym na dolinę Zielawy

Kościół pw. Matki Bożej Różańcowej z 1706 roku w Ortelu Królewskim Drugim

Rzeka Rudka w Wólce Plebańskiej

Biała Podlaska / Stary Sławacinek / Nowy Sławacinek /
Sitnik / Łukowce / Worgule / Stara Bordziłówka / Ludwinów /
las / Jagodnica / Terebela / Rakowiska / Biała Podlaska



Ludwinów Dwór w stylu późnoklasycystycznym. Pierwotnie w obrębie Worgul, od XV w. własność Nasutów w składzie dóbr bialskich, następnie Zabrzezińskich, Klińczów i od 1579 do początku XIX w. Radziwiłłów. W 1522 wzmiankowany folwark. W 1814 r. dobra Radziwiłłów zostały podzielone i rozprzedane. Po 1820 sprzedany nieznanym nabywcom, którzy wnieśli tu murowany dwór. W 1881 r. Ludwinów nabył z licytacji Piotr Szeliski herbu Szeliga. Dwór, jak i większość dóbr Ludwinowa, w rękach Szeliskich znajdował się do 1944 r. Po II wojnie światowej majątek został podzielony wśród okolicznych chłopów, natomiast dwór popadł w ruinę. Ruina późnoklasycystycznego dworu zakupiona została w 1988 przez Marka Karpia (był cenionym w kraju specjalistą od spraw polityki wschodniej, zginął w tajemniczych okolicznościach w wypadku samochodowym tuż przed przesłuchaniem przed sejmową komisją ds. Orlenu). Został zrekonstruowany w latach 1988-1991. Przywrócono także dawne piękno rozległemu zespołowi parkowemu. W bezpośrednim otoczeniu dworu wzniesiono zabudowania gospodarcze w stylu dawnego folwarku szlacheckiego. Z dawnych zabudowań folwarcznych przetrwał dwukondygnacyjny, murowany spichlerz z II poł. XIX wieku (teren prywatny)


Zabudowania gospodarcze przy dworze w Ludwinowie..

..a gdzieś z tyłu murowany dwór w stylu późnoklasycystycznym z połowy XIX wieku